zwykła czcionka większa czcionka drukuj
szukaj

Poza zasięgiem relacji

Serię październikowych spektakli z cyklu Warszawska Scena Tańca realizowanego przez fundację Ciało/Umysł zakończył spektakl Teatru Tańca Zawirowania "Fuera de campo".

Poza kadrem, poza zasięgiem - tak można tłumaczyć znaczenie tytułu przedstawienia. Tancerze przy pomocy prostych ruchów starają się zgłębić naturę relacji między ludźmi czy też nieustannego musu przebywania jedynie z samym sobą. Bycie poza czymś to bycie blisko, czasem bardzo blisko, pozostawanie w ciągłym, często nieokreślonym związku z drugim człowiekiem i własną tożsamością. Nigdy jednak do końca nie wejdziemy w głąb siebie ani drugiego człowieka.

Scenografia w przedstawieniu jest ascetyczna, podobnie jak sama choreografia. Bez zbędnych, imponujących figur. Scenę od tyłu zamyka jedynie ściana z wystającymi z niej kamieniami, podobnymi do tych na ściance wspinaczkowej. Dają, pozorną lub nie, możliwość wspięcia się ponad sobą i innymi. Wykonawcy bardzo mało tańczą w duetach, chociaż to one robią na widzu największe wrażenie. Szczególnie jedna z pierwszych scen, gdy obaj tancerze próbują wejść na siebie nawzajem, starając się pokonać pantnera i siebie, ale jednocześnie stworzyć z nim jedność.

Fuera de campo TEATR TAŃCA ZAWIROWANIA

Ruchy, bo nie jest to choreografia tearu tańca, a teatru ruchu właśnie, są bardzo precyzyjne, proste, wymagającego silnego napięcia mięśni. Dzięki temu dają one wrażenie organiczności, naturalnego, zwięrzęcego w swojej prostocie poruszania się i reakcji. Widzimy na scenie człowieka ze wszystkimi jego wadami, pięknem, zagubieniem i pragnieniami. Fragmenty, w których artyści występują solo, potęgują to wrażenie. Sceny zbiorowe natomiast, niektóre bardzo dynamiczne, podparte żywiołową muzyką, wykonywane w sposób spójny, ale nie do końca zsynchronizowany, uwzględniają indywidualną pozycję człowieka w grupie i jego relację z innymi - nieustanne bycie poza.

Spektakl, mimo swojej prostoty w użytych środkach, dzięki wykorzystaniu muzyki o różnym tempie i zastosowaniu punktowego światła, daje intensywne doznania widzowi. Zmusza do skupienia nad wykonywanymi ruchami, nad ich płynnością i organicznością wypływającą z ciała każdego z tancerzy. Daje to niezwykły efekt zagubienia, ale też i piękna człowieka w jego niedoskonałości.

Magdalena Zielińska
Teatralia Warszawa
10 listopada 2011

Teatr Tańca Zawirowania
"Fuera de campo"
choreografia, światło, opracowanie muzyczne: Daniel Abreu
wykonawcy: Elwira Piorun, Karolina Kroczak, Bartek Figurski, Szymon Osiński
muzyka: Alva Noto, Julien Neto
premiera: 27 marca 2010 r.
Warszawska Scena Tańca 2011 r.

© "teatralia" internetowy magazyn teatralny 2008 | kontakt: | projekt i administracja strony: | projekt logo:
SITEMAP