Varietas delectat
Eurypides wielkim teatrologiem by³. Bo wiedzia³, co mówi. W rozmaito¶ci przyjemno¶æ. ¬ród³em zarówno pierwszej, jak i drugiej kategorii, które wchodz± w sk³ad tej¿e konstatacji, jest bez w±tpienia teatr. Czy to ¶miech wywo³any spojrzeniem na nas samych w krzywym zwierciadle komedii, czy katartyczne prze¿ycie niesione fal± spontanicznego dramatyzmu. Zarówno maska weso³ka stawiaj±cego rzeczywisto¶æ w nawias parodii, jak i oblicze smutnego kontestatora, po³ykaj±cego gorzk± pigu³kê egzystencji popijan± okowit± groteski i absurdu.
Mamy karnawa³, a wiêc pierwszeñstwo na teatralnej scenie dzier¿y komedia we wszystkich swoich wcieleniach. Jej barwny korowód zago¶ci³ na d³u¿ej w katowickich progach. W tym roku na tê jedyn± w swoim rodzaju ucztê artystyczn± zaprasza³ zza balowej maski u¶miechniêty kominiarz i, rzecz jasna, jej sta³y patron - dyrektor festiwalu - Miros³aw Neinert. Swoimi opiniami na temat dwóch spektakli znajduj±cych siê w repertuarze imprezy - a opowiadaj±cych o ma³¿eñskich potyczkach i problemach z asymilowaniem zachodnioeuropejskich nowinek ¶wiatopogl±dowych - dziel± siê z nami Magdalena Czerny i Katarzyna G³owacka.
A je¶li o rozmaito¶ciach mowa, to warto po¶wiêciæ uwagê takim twórcom, jak Tomasz Bazan i £ukasz Czuj, którzy wywracaj± estetykê teatraln± do góry nogami. Ich re¿yserskie dossier, nasycone kontrowersj± i wywo³uj±ce skrajnie ró¿ne reakcje publiczno¶ci, zg³êbiaj± Sandra Kmieciak i Olga ¦miechowicz, które komentuj± najnowsze dokonania sceniczne obu artystów.
Na deser, dla wszystkich mi³o¶ników wspó³czesnej dramaturgii Maciej Pieczyñski prezentuje wywiad z Iwanem Wyrypajewem, rosyjskim re¿yserem, scenarzyst± i dramatopisarzem niezwykle cenionym na polskiej scenie teatralnej. O Bogu, postmodernizmie, Karolinie Gruszce i o tym, jak najwiêksz± popularno¶æ przyniós³ twórcy znienawidzony przez niego "Dzieñ Walentego" - na ¶wie¿o, prosto ze Szczecina.
Karnawa³ trwa. Bawmy siê, gdy¿ ju¿ wkrótce balowe kostiumy przysypie pokutny popió³, a feeria barw zamieni siê w wielkopostny kir, sk³aniaj±cy ku refleksjom nad krucho¶ci± egzystencji. Tymczasem niech ¿yje beztroska rado¶æ! A w tych szampañskich nastrojach wznie¶my toast za teatr. Zw³aszcza ten obchodz±cy swe 115-lecie. Dla sosnowieckiego Teatru Zag³êbie dwie¶cie lat i wiêcej!
Anna Ko³odziejska
Redaktor wydania
Nr 5 (5)
6 lutego 2012