Największy wariat teatru?
Podczas zeszłorocznego Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku nasza redakcyjna koleżanka - Agnieszka Dziedzic - pytała widzów, kogo można nazwać największym wariatem w historii teatru. Padły najróżniejsze odpowiedzi: Jerzy Jarocki po chwili ciszy wskazał na Dionizosa, profesor Andrzej Żurowski - konsultant artystyczny tego festiwalu - na kogoś, kto w teatrze nigdy nie był. Ktoś inny wymienił dyrektora teatru z miejscowości, z której pochodził, jeszcze ktoś - Hamleta. Wszystkie odpowiedzi były tyleż zaskakujące, co skłaniające do refleksji.
Nie dociekamy, z jakiej miejscowości pochodził ów anonimowy widz; ci, którzy nigdy nie byli w teatrze, pewnie i tu nie zaglądają, a o obecnych się nie mówi. Boga wina i dzikiej natury też zostawmy w spokoju. W najnowszym numerze przyglądamy się natomiast Hamletowi - zwłaszcza że sprzyja temu obchodzona niedawno 448. rocznica urodzin i 396. rocznica śmierci Williama Szekspira. Anna Kołodziejska pisze o zorganizowanej z tej okazji przez Gdański Teatr Szekspirowski imprezie "Hamlet dwóch czasów", a Joanna Żabnicka recenzuje premierowego "Hamleta", wystawionego w Teatrze Polskim w Poznaniu.
Nie piszemy jednak wyłącznie o Szekspirowskim bohaterze - w Teatraliach można znaleźć także recenzje spektakli PWST we Wrocławiu: "POPER - wybrane sceny. PAVOR NOCTURNUS" (Karolina Obszyńska) i "Pippi Pończoszanka" (Katarzyna Mikołajewska). Ponadto Anna Kołodziejska recenzuje "Boga" Woody'ego Allena wystawionego w Teatrze Miejskim w Gdyni, a Michał Kański - "Uliczną balladę" Teatru Powszechnego w Radomiu. Wioleta Rybak zdaje natomiast relację z Lublina, w którym odbyła się Ogólnopolska Konferencja Naukowa Forum Młodego Teatru pod tytułem "Młodość-Teatr".
Zapraszam do lektury!
Agnieszka Misiewicz
Redaktor wydania
Nr 18 (18)
7 maja 2012