Kontemplacja codzienności
Intymność w świetle reflektorów. Historia opowiadana i obrazowana pełnym pasji tańcem. Przekształcenie codziennego życia w sztukę. Poszukiwania artystyczne, osobiste, społeczne. Pomysłodawczyni festiwalu Ciało/Umysł - Edyta Kozak otworzyła tegoroczną edycję spektaklem "Dancing for You Longer than One Minute".
Za pomocą niby-niezobowiązującej rozmowy z (niewidocznym) reżyserem (Roland Rowiński - człowiek o głosie miękkim i niesamowicie melodyjnym) podczas próby, tancerka i słowem, i ruchem opowiada o życiu. Swoim życiu. Jest to bowiem spektakl po części autobiograficzny. Chwilami ma się nawet wrażenie, że odrobinę rozliczający. Rodzaj publicznego katharsis. Próba, momentami bolesnego, autobiograficznego wyznania.
Jak pokazać miłość, ból, rozpacz, męsko-damską bliskość poprzez ruch, dodając tylko niewielki słowny komentarz na marginesie? Jak uchwycić coś bardzo ulotnego, coś, co opisywane jest na najrozmaitsze sposoby, coś, co zostało już niemal do cna twórczo wyeksploatowane?
"Dancing For You Longer Than One Minute"
fot. M. Ankiersztejn
Edyta Kozak w swym autorskim spektaklu "Dancing for You Longer than One Minute" udowadnia, że można to zrobić i że można to zrobić bardzo dobrze.
Każda kolejna minuta tego (krótkiego zresztą) pokazu zaskakuje. Siedząc na widowni i próbując przewidzieć, co zdarzy się za chwilę, nie nudzimy się zupełnie.
Kozak, tancerka i choreografka, której los przez lata związany był z baletem, w przejmujący sposób snuje opowieść, nie do końca spójną z logicznie następującymi po sobie zdarzeniami, lecz przepełnioną emocjami, porywającą, a początek jej jest właśnie w tańcu klasycznym.
Dziewczynka, której godziny, dni, miesiące, a w końcu i lata wypełnione są nużącymi treningami i obsesją na punkcie własnego ciała, łączy się w spektaklu z kobietą dojrzałą, choć nadal poszukującą. Kobietą, która jest blisko odnalezienia swej drogi do szczęścia.
"Dancing For You Longer Than One Minute"
fot. M. Ankiersztejn
Melancholia, nostalgia, smutek, radość, rodzące się poczucie spełnienia i bezpieczeństwa. Delikatna dawka ironii i, jeszcze młodzieńczego, cynizmu. To wszystko znajdziemy w "Dancing for You Longer Than One Minute".
Edyta Kozak z wielką odwagą i bez zbędnych zahamowań przekazuje to, czego dotychczas doświadczyła. Choć, jak sama przyznaje, przez wiele lat niewiele było tego "normalnego" życia - balet zastępował cały zewnętrzny świat.
Choć to teatr taneczny, choć to festiwal tańca, nie on jest tu najważniejszy. Najważniejsza jest relacja pomiędzy umysłem a ciałem - sposób na odnalezienie ścieżki pomiędzy nimi.
Mimika, drobne gesty, niewielkie rekwizyty - wszystko ma tu ogromne znaczenie. Ogromne znaczenie ma również publiczność.
Nie jestem wielką zwolenniczką interaktywnych spektakli. Takich, w których twórca mocno angażuje publiczność, by COŚ pokazać. Zawsze siedzę wtulona jak najgłębiej w siedzenie, by przypadkiem nie zostać dostrzeżoną i porwaną na przerażająco oświetloną scenę.
Tu jednak widzę jasno i klarownie sens takiego działania. Ukazania uniwersalności pewnych przekazów i utwierdzenia tych wahających się w przekonaniu, że wszyscy na pewnym poziomie odczuwania jesteśmy tacy sami...
Edyta Kozak to z jednej strony pełna zapału, pomysłów i inicjatyw kobieta, której działania mocno odznaczają się na polskiej scenie. Żywiołowa, energiczna i - dzięki swemu talentowi - wyjątkowa. Z drugiej, co wyraźnie widzimy, gdy o sobie opowiada, zwyczajna, jak tysiące innych. Tak samo cierpiąca, w równym stopniu smutna, radosna. W podobny sposób kochająca, nienawidząca, zła, szczęśliwa...
Na ogół tego właśnie wszyscy szukamy w sztuce, literaturze, filmie - ludzi, którzy są choć trochę podobni do nas. Gdy pod tym, co tak zachwycająco błyszczące i piękne, odkryjemy zwykłego człowieka, czujemy się spokojnie usatysfakcjonowani. Przekonani, że stać nas na coś więcej. Że i my możemy być wyjątkowi.
Kaja Owczarczyk
Teatralia Warszawa
3 października 2009
"Dancing For You Longer Than One Minute"
koncepcja, scenariusz: Edyta Kozak, Roland Rowiński
choreografia, wykonanie: Edyta Kozak
reżyseria, głos reżysera: Roland Rowiński
światła: Tomasz Wójcik
wideo: Tomasz Wójcik, Artur Kiciak, Michał Żytkowski
dźwięk: Alik Dziki
realizacja techniczna: Katarzyna Parczewska, Perfect Sound, CBA
kierownik produkcji: Olga Wesołowska / Iza Mousa
promocja: Barbara Szymanowska
produkcja: Fundacja Ciało/Umysł
8. Międzynarodowy Festiwal Tańca Współczesnego Ciało/Umysł w Warszawie