Niebieski świat
"Niebieski piesek" to pierwsza realizacja dla dzieci wyreżyserowana przez Roberta Czechowskiego po przejęciu przez niego stanowiska dyrektora Teatru Lubuskiego. Sięgnął on po tekst raczej nie znany szerszej publiczności i połączył z tekstami Joanny Kulmowej.
"Niebieski piesek" to spektakl bardzo kolorowy, a żywe barwy scenicznego świata zostały osiągnięte dzięki zastosowaniu białych kulis i horyzontu. Dzięki temu zabiegowi w prosty sposób zmieniało się tło akcji, tworzące klimat kolejnych scen. Bohaterami sztuki są: tytułowy Niebieski Piesek, jego mama oraz dwaj bracia, a także kot, którego główna postać spotyka na swojej drodze. Wszystkie te zwierzaki to wielkie, pluszowe zabawki, animowane przez aktorów. W role pozostałych postaci (m.in. Policjanta, Marynarza) wcielili się aktorzy, którzy celowo przerysowywali swoje postaci. Szczególnie niesamowity był Janusz Młyński, którego niezwykła plastyczność mimiki, ruchów i potraktowanie swoich kilku (de facto drugoplanowych, jak: ryby, mewy, czy Policjant) postaci z dystansem i humorem sprawiło, że na długo zapadł w pamięć.
Trzeba dodać, że cała historia została przedstawiona w sposób bardzo "lekki": dzieci miały sporo zabawy, przeżywały, a jednocześnie mogły brać niejako czynny udział w spektaklu. Dorośli natomiast śmiali się z inteligentnych dialogów, w których ukryte były aluzje, skierowane właśnie do nich. Sam "Niebieski piesek" to bajka prosta, ale mówiąca o rzeczach ważnych. Tytułowy bohater jest właśnie niebieski: inny od wszystkich - niepasujący do swojego rodzeństwa, wyróżniający się wśród psów podwórkowych. Jego wygląd skutkuje wygnaniem przez Gospodarza z domu. Od tej pory zaczyna się jego wędrówka po świecie, w czasie której towarzyszy mu kot. Akcja spektaklu spowalniana jest piosenkami śpiewanymi przez aktorów, postacie natomiast często schodzą ze sceny, żeby dzieci mogły dotknąć pluszaków.
Mimo tego, że uwaga dzieci zostaje przez cały czas utrzymana, ponieważ wszystko, co dzieje się na dużej scenie, nie pozwala im oderwać od niej wzroku, to dziwi jedna rzecz. Mianowicie: spektakl trwa prawie półtorej godziny z przerwą. Można by zastanawiać się, czy spektakle dla dzieci powinny być tak długie, ale "Niebieski piesek" broni się, ponieważ na twarzach nawet najmłodszych widzów nie widać śladu zmęczenia. Ponadto spektakl oparty jest na pewnej powtarzalności elementów: po każdej scenie następuje piosenka, a aktorzy schodzą ze sceny i zaczynają biegać wśród dziecięcej publiczności, trzymając w rękach swoje kolorowe postaci. Ważne jest jednak to, że każda kolejna scena jest w pewien sposób zaskakująca i widz (zarówno młodszy, jak i starszy) ciekaw jest dalszego ciągu.
Bardzo interesujące umiejętności prezentują aktorzy grający np. latarnie, mewy, statek, czy ryby. Maksymalnie wczuwają się oni w swoje role, przerysowują je, dzięki czemu obserwacja całej akcji scenicznej dostarcza wiele przyjemności i sprawia, że uśmiech wręcz nie schodzi z twarzy widzów. "Niebieski piesek" to spektakl naprawdę świetny i przemyślany: widać wyraźnie, że przygotowywany był z myślą nie tylko o dzieciach, ale również o dorosłych, którzy przyjdą go zobaczyć. Żadna ze stron nie może być zawiedziona, ponieważ wszystko rozgrywa się a atmosferze zabawy i radości, a sama historia choć opowiada o odrzuceniu jednostki przez ogól - kończy się szczęśliwie.
Joanna Marcinkowska
Teatralia Zielona Góra
19 sierpnia 2009
Lubuski Teatr im. L. Kruczkowskiego w Zielonej Górze
Gyula Urban
"Niebieski piesek"
na podstawie książki Jana i Aliny Le Witt "The blue dog"
przekład: Barbara Benke i Zofia Szczygielska
reżyseria: Robert Czechowski
asystent reżysera: Radosław Chabowski
scenografia i kostiumy oraz formy plastyczne: Elżbieta Terlikowska
wykonanie form plastycznych: Teresa Mak
muzyka: Jerzy Derfel
teksty piosenek: Joanna Kulmowa
obsada:
Niebieski Piesek - Hanna Klepacka
Kogut, Czarny Kocur, Ryba Piła, Chuliłatek - Anna Zdanowicz
Mama Psia - Beata Beling
Brązowy Piesek - Radosław Chabowski
Czarny Piesek, Policjant, Przywódca Niebieskich Piesków - Janusz Młyński
Gospodarz, Marynarz Jeff, Chuliburek - Marcin Wiśniewski
premiera: 26 kwietnia 2009 r.