Conrad Drzewiecki jak żywy

Conrad Drzewiecki jak żywy

10 x 4 = (XL) to jubileuszowy projekt autorstwa Ewy Wycichowskiej. Jest to cykl dziesięciu spotkań z Polskim Teatrem Tańca, który ma na celu przybliżyć czterdziestoletnią historię jego działalności artystycznej. Prolog do Audio-Video-Performance w dziesięciu odcinkach zawierał m.in. spektakl The Unknown – Niewiadoma, prezentację najmłodszych tancerzy PTT oraz rozmowę z gośćmi specjalnymi.

The Unknown – Niewiadoma – z choreografią Pawła Malickiego, muzyką Amona Tobina i Michała Jacaszka – to spektakl niezwykle plastyczny. Pięć półnagich kobiet prezentuje swoje wdzięki w strojach podkreślających ich naturalne piękno. Uboga scenografia jest idealnym dopełnieniem przestrzeni, która zawładnęły osobliwe temperamenty tancerek – żywioły. Efektowna gra świateł zdaje się malować finezyjne obrazy tworzące delikatne tło dla nieokiełznanej choreografii, składającej się z układów zarówno zespołowych, jak i solowych. Te drugie pozwoliły dostrzec nierówny poziom prezentowany przez młode tancerki. Wiele wskazuje na inspiracje kulturowe, z których zapożyczono motyw czterech żywiołów. Ogień, woda, ziemia i powietrze to naturalne, nieujarzmione siły o nieograniczonych możliwościach. Jednak – gdy zgłębiamy wierzenia staropogańskie – okazuje się, że jedynie w połączeniu z brakującym ogniwem, którym w The Unknown jest człowiek-mężczyzna, mogą one osiągnąć harmonię.

Prezentacja nowego narybku – tancerzy zaangażowanych w sezonie jubileuszowym 2012/2013: Sary Gorbaczyńskiej-Pawłuszko, Pauliny Jaksim, Zbigniewa Kocięby, Daniela Navarro Lorenzo, Josefine Patzelt i Luki Scarpa – w improwizacjach i choreografii Ewy Wycichowskiej w założeniu miała zaciekawić. Niestety występ artystów Polskiego Teatru Tańca, tańczących i jednocześnie opowiadających o swoich ulubionych potrawach, okazał się mało atrakcyjną propozycją dla części widowni, która sukcesywnie wychodziła z sali.

Kolejnym punktem programu była rozmowa z gośćmi – pracownikami Polskiego Teatru Tańca z czasów, kiedy jego dyrektorem i kierownikiem artystycznym był Conrad Drzewiecki. Byli to m.in.: Mariola Hendrykowska, Roma Juszkat, Krystyna Kostrzemska-Suska oraz Andrzej Wituski. Ogrom informacji na temat tego jak powstawał i jak funkcjonował PTT w latach 1973–1988, zaserwowany w dość chaotyczny i mało przystępny sposób, spowodował kolejną falę odpływu widzów niepocieszonych przebiegiem wydarzeń. A szkoda! Ponieważ Polski Teatr Tańca – Balet Poznański, założony w okresie politycznej odwilży, jest pierwszym w Polsce zawodowym zespołem tańca współczesnego i jego historię warto znać. Choreografie Drzewieckiego, nawiązujące do klasyki i folkloru polskiego (podobnie jak międzywojenny „taniec wyrazisty”), pokazywały techniki oparte na zasadach tańca modern. Jednocześnie miały unikalny narodowy styl, który przyniósł im rozgłos w kraju i zagranicą. Ewa Wycichowska, przejmując zespół w 1988 roku, zbliżyła się do teatru tańca stricte, odnosząc się w swoich spektaklach do form Tanztheater i łącząc je z charakterystycznym językiem ruchowym wypracowanym przez Drzewieckiego.

Podczas październikowego spotkania z Polskim Teatrem Tańca najwytrwalsi widzowie mogli zobaczyć również fragment filmu zrealizowanego przez Daniela Stryjeckiego, który wykorzystał materiały archiwalne ze spektaklu Adagio, oraz reinterpretację choreografii Conrada Drzewieckiego Sen o Raju z Odwiecznych Pieśni w wykonaniu nowych tancerzy. Warto podkreślić, że w przerwach pomiędzy prezentacjami głos zabierał sam Conrad Drzewiecki, uosobiony przez punktowe światło z głosem z zaświatów w tle. Ten niepotrzebny i absurdalny, zarówno w formie, jak i wykonaniu, cykliczny miniperformance z pewnością wpłynął na stopniowe pustoszenie sali.

Ewa Wycichowska o swoim projekcie 10 x 4 = (XL) Polski Teatr Tańca wczoraj i dziś mówi: „To cykl 10 kreacji artystycznych […], które powstaną w Roku Jubileuszowym, poświęconym tancerzom, tym, którzy dojrzewali wczoraj, i tym, którzy dojrzewają dziś, mimo nie zawsze dobrej pogody, ale zawsze z pasją”. Życzę zatem Polskiemu Teatrowi Tańca na ten szczególny sezon 2012/2013 i kolejne lata wielu słonecznych dni, ale i wytrwałości w czasie burz.

Tomasz Wasiak, Teatralia Poznań
Internetowy Magazyn „Teatralia” nr 36/2012

Polski Teatr Tańca w Poznaniu

Prolog projektu 10 x 4 = (XL)

The Unknown – Niewiadoma

reżyseria i choreografia: Paweł Malicki

scenografia: Karolina Grzeszczuk, Emilia Łapko

muzyka: Amon Tobin, Michał Jacaszek

kostiumy: Zofia Jakubiec

obsada: Zofia Jakubiec, Katarzyna Kulmińska, Kornelia Lech, Małgorzata Mielech, Karolina Wyrwał, Artur Bieńkowski

premiera: 8 lipca 2011

premiera drugiej wersji: 25 lutego 2012