Teatr Powszechny w CK Zamek w Poznaniu i premiera „Endspiel” 27.02
Teatr POWSZECHNY to nie dostojna instytucja czy świątynia sztuki, a teatr, przeznaczony zgodnie ze zobowiązującą nazwą, dla wszystkich. W pierwszym roku jego istnienia zaprezentowane zostaną cztery premiery i cztery gościnne przedstawienia. Artyści, którzy je przygotują zapraszają do współpracy osoby na co dzień nieobecne w kulturze i mające do niej utrudniony dostęp.
Projekt jest zaproszeniem do udziału w artystycznej kreacji do ludzi dotkniętych niepełnosprawnością, chorobą psychiczną, uzależnieniem od alkoholu i narkotyków czy do seniorów pokonujących bariery fizycznych ograniczeń. Ich twórczość ma zazwyczaj źródło w psychoterapii, lecz często nabiera wartości pełnoprawnego artystycznego przekazu, mówiącego o ważnych, powszechnych ludzkich problemach.
Powszechne, wspólne dla ludzi teatru i psychoterapeutów jest poszukiwanie siebie, nauka wyrażania nieuporządkowanych uczuć i myśli oraz odnajdywanie szczerości artystycznego przekazu budowanego poprzez powtarzalną, zdyscyplinowaną spontaniczność. Zarówno terapeuci, jak i aktorzy i reżyserzy, zadają te same pytania i w podobny sposób na nie odpowiadają.
W ciągu ostatnich kilkunastu lat powstało w Polsce wiele grup stosujących techniki teatralne w pracy z mieszkańcami domów opieki społecznej, z osobami uzależnionymi, z chorymi psychicznie, a także z osobami niepełnosprawnymi czy seniorami. Społeczności złożone z uczestników zajęć, ich opiekunów, rodzin i najbliższych znajomych pozostają jednak zamknięte, hermetyczne i skazane same na siebie. Dokonania poszczególnych grup są stygmatyzowane i brane w cudzysłów także przez –organizowane z najlepszymi intencjami – przeglądy i festiwale teatrów osób upośledzonych czy niepełnosprawnych.
Powszechność teatru polega także na prezentowaniu spektakli w pełnoprawnym, głównym obiegu życia teatralnego. Pragniemy udowodnić uniwersalność aktorskiej swobody w wyrażaniu siebie poprzez indywidualną kreację. Chcemy też, aby przedstawienia oceniane były ze względu na treść przekazu, formę i sposób skonstruowania roli, bez stosowania taryfy ulgowej.
sobota, 27.02.2016r., godz. 18.00, Hol Balkonowy CK Zamek, wstęp wolny
„Teatr społeczny” – wykład Justyny Sobczyk
Wykład w ramach projektu „Teatr powszechny”, wprowadzający widzów w tematykę teatru społecznego.
Justyna Sobczyk – pedagożka teatru i reżyserka. Ukończyła studia podyplomowe pedagogika teatru w Berlinie, na Universität der Künste w 2004, uzyskując tytuł Master of Arts, wcześniej pedagogikę (UMK Toruń) oraz Wiedzę o Teatrze (Akademia Teatralna w Warszawie), stypendystka GFPS (Gemeinschaft für Wissenschaft und Kultur in Mittel und Osteuropa, Niemcy), DAAD (Deutscher Akademischer Austausch Dienst, Niemcy), w 2013 roku otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Kieruje działem pedagogiki teatralnej w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Jest współzałożycielką Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Absolwentka programów Szkoły Liderów: Laboratorium Innowacji Liderskich oraz Dwa sektory, jedna wizja. Wraz z Zofią Dworakowską kieruje studiami podyplomowymi „pedagogika teatru” na Uniwersytecie Warszawskim, powołanymi przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego oraz Instytut Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego.
Justyna Sobczyk jest twórcą i opiekunem artystycznym Teatru 21, jedynej w Polsce zawodowej grupy teatralnej tworzonej przez osoby zagrożone wykluczeniem (chore na Trisomię 21, zwaną powszechnie Zespołem Downa oraz autyzm). Kierowany przez nią Teatr 21 może poszczycić cię licznymi laurami, udziałem w wielu krajowych i zagranicznych festiwalach, entuzjastycznymi recenzjami najszacowniejszych europejskich mediów.
PO WYKŁADZIE ZAPRASZAMY NA PIERWSZY SPEKTAKL W RAMACH PROGRAMU „TEATR POWSZECHNY” – „ENDSPIEL” BERLIŃSKIEGO THEATER RAMBA ZAMBA (GODZ. 20.00, SALA WIELKA)
Wykłąd prezentowany w ramach „Teatru powszechnego” – całorocznego, autorskiego projektu performatywnego realizowanego przez Centrum Kultury Zamek w Poznaniu, złożonego ze spektakli tworzonych przez środowiska osób zagrożonych wykluczeniem ze względu na stan zdrowia, pochodzenie czy status społeczny.
sobota, 27.02.2016r., godz. 20.00, Sala Wielka CK Zamek, bilety 25 zł (normalne) i 20 zł (ulgowe) spektakl „Endspiel” reż. Jacob Höhne – Theater RambaZamba (Niemcy)
„Endspiel” berlińskiego teatru RambaZamba to zapierająca dech w piersiach i powalająca aktorskim kunsztem inscenizacja „Końcówki” Samuela Becketta, sztuki intrygującej – zarazem smutnej i śmiesznej. Spektakl uwydatnia społeczne i kulturowe przepaście XX wieku, opowiadając o zawikłanych związkach międzyludzkich oraz chwiejnych relacjach pomiędzy społeczeństwem a jednostką. Kwestie – jak się okazuje – niezwykle aktualne w także dzisiejszym świecie.
W przedstawieniu teatru RambaZamba role Clona i Hamma grają niepełnosprawni: Jonas Sippel (z zespołem Downa) i Sven Normann (niewidomy aktor z niedowładem nóg). Jeden z bohaterów sztuki widzi i ma obsesję na punkcie kondycji i sprawności ciała. Drugi dotknięty upośledzeniem fizycznym kontempluje bezsens istnienia. Powalające symbole dwóch biegunów ludzkiej egzystencji, jednocześnie przyciągających się i odpychających.
Założycielką teatru RambaZamba jest aktorka i teatrolożka Gisela Höhne. W latach 80. utworzyła ona pierwszy na terenie ówczesnej NRD cyrk, w którym dzieci niepełnosprawnie intelektualnie mogły występować publicznie. Inspiracją do podjęcia takiego działania była sytuacja jej syna Moritza, który urodził się z trisomią 21, czyli z zespołem Downa. Kilka lat później powstało stowarzyszenie prowadzące warsztaty oraz teatr dla osób z niepełnosprawnością intelektualną o nazwie RambaZamba. Dziś przeistoczone w zawodowy, etatowy teatr ma na swym koncie szereg spektakli zbierających niezwykle pozytywne recenzje i nagrody. Grupa występowała gościnnie na blisko 200 scenach, w tym na targach EXPO w Lizbonie i Hanowerze, w Akademietheater w Wiedniu, na festiwalach w Zurychu, Warszawie, Rzymie i Oslo. W świecie sztuki i teatru, a także wśród publiczności i mediów RambaZamba uchodzi za “najbardziej inkluzywny teatr Niemiec” (Mainzer Allgemeine), miejsce w którym można bezpośrednio doświadczyć jak „niepełnosprawność staje się siłą”” (Frankfurter Rundschau).
„Nic nie jest tak śmieszne jak nieszczęście…” – Samuel Beckett.
PO SPEKTAKLU ZAPRASZAMY NA SPOTKANIE Z ARTYSTAMI (w Sali Wielkiej)
Spektakl prezentowany w ramach „Teatru powszechnego” – całorocznego, autorskiego projektu performatywnego realizowanego przez Centrum Kultury Zamek w Poznaniu, złożonego ze spektakli tworzonych przez środowiska osób zagrożonych wykluczeniem ze względu na stan zdrowia czy status społeczny.
Występują: Normann, Sippel, Burmeister, Kern, Schemm
Reyseria: J. Hohne
Dramaturgia: Ningelgen
Muzyka: Wolter
Scenografia: Kindermann
Kostiumy: Brandler
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.